• I nəsil (1950-1959) - elektron lampalı kompüterlər. Onlardan əsasən riyazi məsələlərin həlli

üçün istifadə olunurdu. Məs: MESM, BESM, Strela, M-3, Minsk-1, M-20 və s.

• II
  nəsil (1960-1969) - element bazası əsasən yarımkeçiricilərdən ibarət
  olan kompüterlər. Onların funksional imkanları xeyli artmışdır. BESM-4,
  Minsk-22, Ural-14 və s.
  
• III
  nəsil (1970-1985) - element bazalı mikroelektronika və inteqral
  sxemlərdən ibarət olan kompüterlər. Bu nəslin əsasını İBM 360/370
  təşkil edirdi. Onun əsasında keçmiş SSRİ-də EC EHM yaradılmışdır. Bu
  nəsil kompüterlərin bir nümayəndəsi də kiçik (mini) maşınlar sinfinə
  daxil olan ABŞ-ın RDR, VAX kompüterləri və onların SSRİ-dəki analoqu
  olan CM-1/2/3/4/1420 və s. maşınları idi.
  
• IV nəsil (1981-dən sonraki dövr) böyük və çox böyük inteqral sxem (BİJ, SBİS) texnologiyası ilə

yaradılan
mikro və mini kompüterlər. Bu nəslin ayrıca sinfi fərdi kompüterlərdir
(FK, PC). Onların yaradılması prinsipcə inqilabi mahiyyət kəsb edirdi.
Bunlara nümunə: İBM PC 286, 386, 486, 586 və s.

• V və
  sonraki nəsil - yeni və ən yeni elektron texnologiyalarına əsaslanan
  indiki və gələcəyin kompüterləri. Bu nəsil kompüterlər çox yüksək
  məhsuldarlığa və etibarlılığa malik olmaqla, keyfiyyətcə yeni
  funksional tələblərə, başqa sözlə biliklər bazaları ilə işləməyə, süni
  intellekt sistemlərinin təşkilinə, istifadəçi ilə nitq və görmə
  vasitəsi ilə ünsiyyəti təmin etməyə, ən yeni proqram vasitələrinin
  yaradılması prosesini sadələşdirməyə və s. imkan verməlidirlər. Yeni
  arxetikturaya və texnologiyaya malik neyrokompüterlər real neyronların
  əsas xassələrini modelləşdirən neyron şəbəkələrinə əsaslanırlar.
  İntellektual imkanları xeyli üstün olan bioloji və optik
  texnologiyaları əsasında bio və optik neyrokompüterlərin yaradılması da
  yaxın gələcəyin reallığıdır. Bunlarla yanaşı olaraq kompüterlərin
  məhsuldarlığı bəzi hallarda və sahələrdə (nüvə energetikası, kosmos,
  hərbi-müdafiə, seysmologiya və s.) tətbiq üçün kifayət etmədiyindən
  super kompüterlərin yaradılmasına ciddi ehtiyac yaranmışdır.

Super
kompüterlər çox baha başa gəldiyindən, onlar üçün xüsusi şərait və
personal tələb olunduğundan dünya üzrə onların sayı çox azdır. Ona
görədə son zamanlar virtual super kompüterlərin yaradılması
istiqamətində bir çox ETİ aparılır. Qeyd etdiyimiz kimi informatikanın
inkişaf tarixi də, onun bir elm sahəsi kimi formalaşması mərhələləri də
yuxarıda təhlil etdiyimiz kompüter texnikasının inkişaf tempinə
uyğundur. Ona görədə 1960-cı illərdən sonrakı dövrlərdə informatika
nəinki bir elm sahəsi kimi formalaşmış, həmdə artıq o, fundamental elm
sahəsinə çevrilərək bir çox yeni elmi istiqamətlərin yaranmasına səbəb
olmuşdur. Misal üçün nəzəri informatika informasiya nəzəriyyəsi,
texniki informatika, iqtisadi, bioloji, sosial, hüquqi, tibbi
informatika və s. Bundan başqa bir çox ölkələrin ali məktəblərində
informatikaya aid olan çoxlu sayda ixtisaslar və fənlər tədris olunmağa
başlanılmışdır. Azərbaycanda da informatika elmi 1960-cı illərdən
inkşaf etməyə başlamışdır. Məhz həmin illərdə ilk dəfə respublika
Elmlər Akademiyası sistemində hesablama mərkəzi və Kibernetika
İnstitutu yaradılmışdır. 1970-ci illərdən başlayaraq keçmiş SSRİ
məkanında olduğu kimi respulikada bütün nazirliklərin, iri
müəssisələrin hesablama mərkəzləri və AİS şöbələri yaradılmışdır.
Respublika üzrə "RAİS-Azərbaycan”-in yaradılması AEA-nın və DPK-in AİS
şöbəsinə həvalə olunmuşdur. Eyni zamanda bütün nazirliklər də sahə
AİS-i yaratmağa başlamışdılar. Ölkənin bir çox ali məktəblərində
ADU-da, ADİU-da, ADNA-da, ATU-da informatika profilli kadrlar
hazırlanmağa başlanılmışdır. Sonrakı illərdə kompüter texnikası
sahəsində baş verən dəyişikliklərə müvafiq olaraq həmin istiqamətdəki
işlər get-gedə müasir formada və məzmunda davam etdirilmişdir.