Nə gərək başqa gözəl çün bizə ziba Əlidir.

Eləməz püç bir əməl hər işinin hikməti var,

Yaradandan verilən “İnsana” məna Əlidir.

Nə zaman hökmü – Xuda ümmətə ağır görünər,

O zaman hökmü edən şövq ilə icra Əlidir.

Qalalar fəth eləyib dildə Xuda zikri ilə

Həmişə dini tutan dəhrdə əhya Əlidir.

Bir olan nuru iki cismdə hökm etdi Xuda,

Buna vaqif olana eynidi Taha Əlidir.

Necə dərk eyləsin acizlər Əlinin kərəmin

O qiyamət günü qismət bölən hətta Əlidir.

Nə olubdursa Qədir – Xumda bilir əhli – vəfa,

Sübutu ayə, hədis: - Höccəti – Yekta Əlidir.

Pak olan abi – həyat çeşməsinə teşnələrə

Həm mənbə, həm mənsəb, həm məcra Əlidir.

Ey Əli aşiqi, düşmənlərə meydan oxu sən,

Bu kifayət eləyər ki, sənə mövla Əlidir.

Bizə düşmən nə edə zərrə tükənməz gücümüz,

Bu tükənməz gücümüz bircə kərə “Ya Əlidir.”

Mən Əli zakiriyəm şamu – səhər dildə budur,

Bəşərə rahi – hüda, elmdə dərya Əlidir.

Bir ömür “Ya Əli mövla” demişəm, səsləmişəm,

Sağ olam ya öləm, hər yerdə təmənna Əlidir.

Hələ gizlində qalan “ Höccət”isə, rəbbimizin